Την παραμονή της Κυριακής της Πεντηκοστής, η Εκκλησία μας καλεί ακόμη μία φορά σε μία παγκόσμια ανάμνηση όλων «των απ΄ αιώνος κοιμηθέντων ευλαβώς επ΄ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου». Η αγάπη είναι το θεμέλιο και η ουσία της ζωής της Εκκλησίας η οποία, κατά τον άγιο Ιγνάτιο Αντιοχείας, είναι «ενότητα πίστεως και αγάπης». Η προσευχή για τους κεκοιμημένους είναι μία βασική έκφραση της Εκκλησίας ως αγάπης. Την παραμονή, λοιπόν, της μεγάλης γιορτής της φανέρωσης της Εκκλησίας μέσα στον κόσμο, δεν λησμονούμε τους κεκοιμημένους αδελφούς μας, και ζητάμε από τον Θεό να θυμηθεί αυτούς που και εμείς θυμόμαστε και τους θυμόμαστε ακριβώς επειδή τους αγαπάμε. με αυτόν τον τρόπο διατρανώνουμε την Οικουμενικότητα και την Καθολικότητα της Μίας και Αδιαίρετης Κοινωνίας του εκκλησιαστικού σώματος.Προσευχόμενοι γιά τους κεκοιμημένους, τους συναντάμε εν «Χριστώ» ο οποίος είναι Αγάπη και ο οποίος (ακριβώς επειδή είναι Αγάπη) ξεπερνά το θάνατο που είναι η τελική νίκη του χωρισμού και της έλλειψης αγάπης. Μέσα στον Χριστό δεν υπάρχουν ζωντανοί και πεθαμένοι, γιατί όλοι είναι «ζώντες εν Αυτώ». Και είναι πραγματικά η «εν Χριστώ» αγάπη μας εκείνη που διατηρεί τους κεκοιμημένους ζωντανούς γιατί τους διατηρεί «εν Χριστώ».
προσευχή για τους κεκοιμημένους
Posted In: πεντηκοστάριο, αρχική σελίδα
Σχόλια